İlk kez 1968′de ABD’de uygulandıktan sonra bütün dünyada onaylanmış ve koroner tıkanıklıklarım gidermede en çok başvurulan cerrahi girişim yönte­mi olmuştur. Her yıl binlerce hasta bu yolla tedavi edilmekte ve son derece başarılı sonuçlar alınmaktadır. Bu yöntemde bacaktan alınan ba­cak toplardamarının bir bölümü ters çevrilerek bir ucu aortun yukarı çıkan bölümüne, öbür ucu da koroner atar­damardaki tıkanıklık noktasının ileri­sine bağlanır. Toplardamarın ters çev­rilmesinin nedeni, kamn akış yönünü düzenleyen kapakçıkların devre dışı bırakılmasıdır. Bu girişimle kamn ko­roner atardamardaki tıkanıklığa gel­meden akmasını sağlayan yeni bir yol yaratılır. Ağır olgularda koroner atar­damarlarda birden fazla tıkanıklık noktası bulunabilir. Bu durumda cer­rahi girişim iki ya da üç parça toplar­damarın uygun yerlere bağlanmasıyla yeterli kan akımını sağlar. Baypas ameliyatıyla tıkanıklık sorunu kusur­suz bir biçimde çözülebilir, ama koro­ner atardamarın girişim yerinin ileri­sindeki sağlam bölümünde de aynı so­run gelişebilir. Ayrıca baypas ameli­yatlarının küçük bir yüzdesinde hasta­lıklı atardamarın görevini yapan topardamar parçası bilinmeyen nedenler­le tıkanır ve anjina pektoris yeniden ortaya çıkar. Bütün bu nedenlerle koroner bay­pas ameliyatı geçirmiş hastalar ameli­yat sonrasında yaşamları boyunca dü­zenli olarak izlenir ve ilaç tedavisiyle desteklenirler.